Monday 10 September 2012

           









உண் புருவச்சுருக்கமும்
புற்று நோய்யும் ஒன்று தான்
இரண்டுமே கொஞ்சம் கொஞ்சமாக
எண்ணை கொன்று விடும் என்பதனால்
நன்றாய் தெரியும் எனக்கு உணை
மரக்க நிணைக்கும் போது நான்
இறக்க முயர்ச்சிக்கிரேன் என்பது
என்ன செய்வது உண்
நிணைவுகளை  சும்க்கும் போது
என் சுவாசம் கூட கணக்கிரது
உன் பாதா  வென்மைய்யில் பாலாய்  போனது மனசு                                                           பார்க்க பார்க்க இவள்  அழகு என்றும்  புதுசு                                                             மழலை இல்லை அதையும் மிஞ்சும் இவள் பேச்சு ஒரு தினுசு                                                  அழகின் ஆரம்பம் இல்லை இல்லை அகராதி என்பதெல்லாம் பலசு                                              தினம் தினம் இவள் வெக்கம் புதுசு         
                                                                                பாரத்